خدای من ...
من خدایی دارم که در این نزدیکی ست.... نه در آن بالاها !
مهربان, خوب, قشنگ .... چهره اش نورانیست
گاه گاهی سخنی می گوید با دل کوچک من
ساده تر از سخن ساده من, او مرا می فهمد !
او مرا می خواند, او مرا می خواهد, او همه درد مرا می داند ....!
یاد او ذکر من است, در غم و در شادی
چون به غم می نگرم
آن زمان رقص کنان می خندم
که خدا یار من است, که خدا در همه جا یاد من است
او خدایست که همواره مرا می خواهد
او مرا می خواند
او همه درد مرا می داند . . .!
سلام
وبلاگه باحالی داری
به وبلاگه من هم سری بزن
مخسی
بای
سلام
ممنون
حتما میام
خواهش میشه
بای
یادِ مینو افتادم :(
یه بار این اس ام اس رو برام فرستاد :( عاشقِ این نوشتش شده بودم.حتی یه روز تو وبلاگم آپش کردم :(
آخی
چه خوب ..
سلامممممممممممممممممممممم نازگل خانمی
شرمنده که دیر رسیدم... تو ترافیک گیر کرده بودم
وااااااااااااااااااااااااای نازگل عاشق این شعر شدم!!!
خیلی معنوی بود...
بابا مرسی از این شعرت!!!
میدوستمت!!!
راستی از این قسمتش خیلی خوشم اومد...
که خدا یار من است, که خدا در همه جا یاد من است...
ساده ست ولی کلی بار معنوی داره همراش!!!
بوس!
سلام عزیزمممممم
خواهش میکنم این چه حرفیه
منم میدوستمت عزیزم
ماچچچچچچچ