دوست مجازی ...
اسمش را میگذاریم دوست مجازی ؛ اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته ...خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش رامینویسد ...
وقت میگذارد برایم، وقت میگذارم برایش . .
نگرانش میشوم دلتنگش میشوم ...
وقتی در صحبت هایم، به عنوانِ دوست یاد میشود مطمئن میشوم که حقیقی ست ...
هرچند کنار هم نباشیم هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم،...
من برایش سلامتی و شادی آرزودارم هر کجا که باشد..
گل گفتی!!
گرچه بعضیا هیچ وقت این جور احساسارو درک نمیکنن!...
منم واسه تو آرزوی سلامتی و شادی دارم دوسته خوبم!
مرسی عزیزم
اولش مجازی بود .ولی حالا از دوستای نزدیکمم نزدیک تری :* مخصوصا از وقتی دیدمت که دیگه شدی خودِ خودِ خودِ دوست غیر مجازی
چون برف شدید بود نتونستم عکس درستی بگیرم اگر نه برات میفرستادم 
یه دونه تار هست که میذارم تو بلاگم 
داره برف میاد خفن
قربونت برم مننننننننن
همه جوره عاشقتممممممممم
منم بعد دیدن بیشتر عاشخت شدممممممم
الهی برف دوس دارم
الان میرم وبت میبینم
منم لینکوندمت
مقسی